Szok Aitany i ból kapitana Paredesa: „To bardzo trudny czas”.

Po raz pierwszy od 1984 roku, kiedy odbyły się pierwsze Mistrzostwa Europy Kobiet, tytuł rozstrzygnęły rzuty karne. Wtedy turniej rozstrzygał się w dwumeczu finałowym, który Szwecja wygrała po rzutach karnych na Kenilworth Road, stadionie Luton Town. Ponad trzy dekady później Anglia zyskała pozory rewanżu dzięki Chloe Kelly , swojej gwieździe. W 2022 roku jej bramka w 110. minucie przypieczętowała zwycięstwo nad Niemcami na Wembley. Trzy lata później napastniczka Arsenalu, która weszła na boisko tuż przed przerwą, zastępując Lauren James , ponownie zapewniła zwycięstwo Las Leonas. W 57. minucie asystowała Alessii Russo , która podwyższyła wynik na 1-1, a w piątej minucie rzutów karnych oddała potężny strzał przeciwko Cata Coll , który wprawił Hiszpanię w osłupienie.

„Z tą frustracją i bólem wydaje się, że wszystko, co zrobiliśmy, jest złe, ale graliśmy najlepszą piłkę nożną w turnieju. Jesteśmy najbardziej utalentowaną drużyną, najprzyjemniejszą do oglądania, choć to nie wystarczy” – analizowała Aitana Bonmatí , która spudłowała swój trzeci strzał przeciwko Hannah Hampton. Dwukrotna zdobywczyni Złotej Piłki, jak sama przyznała, była „trochę w szoku ”. „Jesteśmy w kropce, najpierw dla siebie, ale też dla wszystkich, którzy nas śledzą” – wyznała pomocniczka Barcelony na boisku St. Jakob Park, tuż po odebraniu nagrody dla najlepszej zawodniczki Mistrzostw Europy. Jej wyraz twarzy, naznaczony smutkiem i niedowierzaniem, odzwierciedlał uczucia Hiszpanii. Ich dobra gra w piłkę nożną, dominacja i gol otwierający okazały się niewystarczające w meczu z Anglią.

Mariona Caldentey , daleka od swojej najlepszej formy podczas Mistrzostw Europy, odwdzięczyła się Montse Tomé za pewność siebie, zapewniając jej prowadzenie 1:0. Majorkanka została tym samym pierwszą kobietą, która strzeliła gola głową w finale Mistrzostw Świata lub Europy od czasów Abby Wambach , która pomogła Stanom Zjednoczonym pokonać Japonię na Mistrzostwach Świata w 2011 roku.

„Strzelili nam gola, którego można było uniknąć”

Hiszpania konsekwentnie wypełniała swoją rolę w polu karnym, oddając 24 strzały, co stanowi ich średnią w całym turnieju (siedem z nich było celnych). Tylko słaba celność Salmy Paralluelo w dogrywce udaremniła atak rywalki, która trzykrotnie z rzędu rozgrywała dogrywki. Kolejne wydarzenie bez precedensu w historii Mistrzostw Europy. Piąta dogrywka w 14 finałach.

Anglia nie tylko otrząsnęła się po debiutanckiej porażce z Francją, ale po raz pierwszy w historii zdołała odrobić dwubramkową stratę w ćwierćfinale ze Szwecją. Remis 2:1 z Włochami, rozstrzygnięty bramkami w 90., 6. i 119. minucie, był kolejnym przykładem ich ducha rywalizacji. „Stracili gola, którego można było uniknąć. Czuli się komfortowo, przystępując do rzutów karnych. Nie byliśmy w najlepszej formie. To ogromne przedsięwzięcie” – przyznała Irene Paredes , bez skrępowania opisując nastrój w szatni. „To bardzo trudny moment. Staraliśmy się zrobić wszystko, co w naszej mocy, ale nie spisaliśmy się dobrze w rzutach karnych. Chodzi o to szczęście, które Anglia miała przez cały turniej” – wyjawiła kapitan.

Uznanie dla odporności drużyny Sariny Wiegman , która może pochwalić się zawodniczką kalibru Lucy Bronze , która wczoraj rozegrała swój 36. mecz w dużym turnieju międzynarodowym, co jest rekordem w historii jej reprezentacji. Obrończyni Chelsea, która nie zawiodła nawet po otrzymaniu żółtej kartki, doznała kontuzji dopiero w 106. minucie. Był to trzeci z rzędu tytuł mistrzyni kontynentu dla Wiegman, która wcześniej odrobiła porażkę w finale w 2017 roku, kiedy to prowadziła Holandię.

„Wszyscy daliśmy z siebie wszystko, to trochę okrutne. Jeszcze raz przepraszam za mój błąd. Rozegraliśmy dobry mecz, byliśmy lepsi pod względem gry i szans, ale jeśli nie strzelisz gola, możesz stracić gola w rzutach karnych. Z biegiem dni pogodzę się z tym. Nie zawsze można wygrywać” – podsumował Aitana.